Hz. İsa Notları - 13

(Bu notun öncesini okumak için tıklayınız: Hz. İsa Notları - 12)

Yahudi Padişahın Yardımcısı Pavlus

Mevlânâ Celâleddin Rumî Hazretleri, Taassup Yüzünden Hıristiyanları Öldüren Yahudi Padişahın Hikayesi'nde İsevileri katleden bir Yahudi padişahtan ve bu padişahın yardımcısından bahsediyor. Pavlus'un mektuplarında geçen iyi ve kötü öğütleri, doğru ve yanlış akideleri bir arada değerlendirdiğimizde, Mevlânâ Hazretlerinin bahsettiği fitneci vezirin yaptıklarına tarihte Pavlus'tan daha çok uyan bir kişi olmadığını görebilirsiniz. Burada hikayedeki "vezir" kelimesinden resmî anlamda bir vezîri değil, bir baş yardımcıyı anlamak gerektiğini düşünüyorum.

Pavlus’un Getirdikleri ve Savundukları	Kaynaklar	Örnek Metin	Açıklamalar
Hz. İsa Mesih’e Allah’ın oğlu vasfı atfedilmesini destekliyor	Romalılar 1:3;   1:4; 1:9; 8:3	Romalılar 1:1-7: “İsa Mesih’in kulu, resul olmağa davet olunup Allahın inciline tahsis edilmiş olan Pavlus, peygamberleri vasıtası ile mukaddes kitaplarda evelce vadettiği o incil, bedene göre Davud zürriyetinden doğmuş, kudsiyet ruhuna göre ölülerden kıyam ile kudretle Allahın Oğlu ilân edilmiş olan kendi Oğlu Rabbimiz İsa Mesih hakkındadır; aralarında İsa Mesihin davetlileri bulunduğunuz bütün milletlerde, onun ismi için imana itaat olunmak üzre, kendi vasıtası ile inayet ve risalet aldık. Romada bulunan mukaddes olmağa davet edilmiş Allahın bütün sevgililerine, size Babamız Allah ve Rab İsa Mesihten inayet ve selâmet olsun.”	Allâh-u Teâlâ ise Kehf: 1-5’te şöyle buyurmaktadır: “Bütün hamd Allah’a mahsustur ki, kulu (Muhammed)’e Kitabı indirdi ve onda hiçbir çarpıklık, tutarsızlık ve çelişkiye yol vermedi. Her bakımdan dosdoğru bir kitap olarak indirdi; ta ki, kâfir ve müşrikleri Kendi nezdinde onlar için hazırladığı çok çetin bir azapla uyarsın ve imanlarının istikametinde sağlam, yerinde, doğru ve ıslaha dönük işler yapan mü’minlere ise onlar için çok güzel bir mükâfat (Cennet) olduğu müjdesini versin, hem de, orada ebedî kalmak üzere. Ve, “Allah çocuk edindi!” diyenleri de uyarsın. (“Allah çocuk edindi” iddiasında bulunanların) ne kendilerinin bu hususta dayandıkları kesin bir bilgi vardır, ne de aynı iddiayı taşıyan babalarının ve atalarının. Ağızlarından çıkan o söz ne kadar da korkunç! Onlar, başka değil, ancak yalan söylüyorlar.”
Kefâret akîdesini icad ediyor	Romalılar 5:6-11,  1. Timoteyus 2:5-7	Romalılar, 5:6-11: “Çünkü biz henüz zayıf iken, muayyen zamanında Mesih fasıklar için öldü. Zira bir kimse salih için güç ölür, fakat iyi bir adam için belki biri ölmeğe bile cesaret eder. Fakat Allah bize olan kendi sevgisini bununla ispat ediyor ki, biz henüz günahkârlar iken, Mesih bizim için öldü. İmdi onun kanı ile şimdi salih sayılmış olarak, onun vasıtası ile gazaptan daha ziyade kurtulacağız. Zira eğer düşman iken, Oğlunun ölümü vasıtası ile Allah ile barıştıksa, barışmış olarak onun hayatı ile daha ziyade kurtulacağız; ve yalnız bu değil, fakat kendi vasıtası ile şimdi barışmaya nail olduğumuz Rabbimiz İsa Mesih vasıtası ile Allah ile de övünürüz.”	Allâh-u Teâlâ ise Zümer: 7’de şöyle buyurmaktadır: “Eğer O’nunla ilgili bütün bu gerçeklerin üstünü örtüp küfre sapıyorsanız, bilin ki Allah, sizden mutlak manâda bağımsızdır ve hiçbir şekilde size de, inanmanıza da ihtiyacı yoktur. Şu kadar ki O, kulları için nankörlük ve küfürden razı olmaz; eğer şükredip iman ederseniz, O sizin hakkınızda bundan razı olur. Ve hiç kimse, bir başkasının günah yükünü çekmez ve başkasının günahıyla yargılanmaz. Neticede Rabbinizedir hepinizin dönüşü ve O, (dünyada) neyi ve ne maksatla yapıyor idiyseniz, bunların ne manâya gelip, ne netice verdiğini size bildirecek ve her birinden sizi hesaba çekecektir. Hiç şüphesiz O, sînelerin özünü, onlarda saklı tutulan bütün sırları hakkıyla bilendir.”
Erkeklerin sünnet olma zorunluluğunu ilgâ ediyor	1. Korintliler 7:17-20, Romalılar 2:25-28; 3:30; 4:9-12	1. Korintliler, 7: 17-20: “Ancak Rab herkese nasıl tevzi etti ise, Allah herkesi nasıl çağırdı ise, öylece yürüsün. Ve bütün kiliselerde böylece tenbih ediyorum. Bir adam sünnetli iken çağırıldı mı? Sünnetsiz olmasın. Bir adam sünnetsizlikte mi çağırıldı? Sünnet olmasın. Sünnetlilik bir şey değildir, ve sünnetsizlik bir sey değildir; fakat Allahın emirlerinin tutulması. Herkes çağırıldığı halde kalsın.”	Ebû Hüreyre’nin radıyallâhu anh naklettiğine Rasûlullah şöyle buyurdu: “Beş şey fıtrattandır, avret yerlerini tıraş etmek, erkeklerin sünnet (hitan) olması, bıyığın fazlasını tıraş etmek, koltuk altlarını tıraş etmek ve tırnakları kesmek” Rasûlullah Efendimizin “fıtrattandır” demesinden, önceki bütün peygamberlerin de bu beş şeyi emrettiğini anlayabiliriz. Zîrâ “fıtrat” kelimesi, bizi Hz. Âdem’in   şeriatına kadar götürmektedir. Bu durumda, Hz. Îsâ’nın Pavlus’un iddia ettiği gibi ona görünüp, sünnet olmayı (hitanı) ilgâ ettiği iddiası, Pavlus’un îcad ettiği bir yalandır.
İsevî dinî hukukunu ilgâ ediyor ve her yiyeceği helâl sayıyor. Burada “her yiyecek” tabirinden domuz, leş, akla gelebilecek her türlü hayvan etini ve kanını anlayabilirsiniz. Koloseliler 2:20-23'te görüldüğü gibi, Pavlus, Hristiyanlığı mutlak ibâhîliğe dönüştürmüştür. Her şeye cevaz vermektedir. Bunun dayanağı da Çarmıh ve Kefâret Akîdesi olup, o da Pavlus'un îcâdıdır.	Romalılar 3:19-31; 4:13-17; 6. bâbın tamâmı; 7:4-25,  1. Timoteyus 4:1-5,  Koloseliler 2:20-23	Koloseliler 2:20-23: "Mesih ile birlikte ölüp dünyânın temel ilkelerinden kurtulduğunuza göre, neden hâlâ dünyâya âitmiş gibi onun kurallarına uyasınız ki! Şunu tutma, şunu tatma, şuna dokunma! Kullanmakla tükenmeye mahkûm bu şeyler tamâmen insanların îcâd ettiği kurallardır. Böyle kurallarda görünüşte bir bilgelik, bir kendinden menkûl ibâdet duygusu, zorlama ile yapılan kendini alçaltma ve bedene çile çektirme özellikleri bulunsa da, bedenin şehevî tutkularını dizginlemede bunların hiçbir faydası yoktur."	Pavlus'un ibâhîliğie mukâbil Allâh-u Teâlâ Kehf 28'de şöyle buyurmaktadır: "Sen de sabah akşam O'nun rızasını isteyerek Rablerine dua edenlerle birlikte sabret. Dünya hayatının aldatıcı süsünü isteyerek gözlerini onlardan kaydırma. Kalbini bizi zikretmekten gaflete düşürdüğümüz, kendi istek ve tutkularına uyan ve işinde aşırılığa gidene itaat etme."
Münâfıklığını savunuyor	1. Korintliler 9:19-23	1. Korintliler, 9:19-23: “Çünkü herkesten azatken, daha çok adam kazanayım diye, kendimi herkese köle ettim. Ve Yahudileri kazanayım diye Yahudilere Yahudi gibi davrandım; kendim şeriat altında olmadığım halde, şeriat altında olanları kazanayım diye şeriat altında olanlara şeriat altında gibi davrandım; Allaha karşı şeriati olmıyanlardan değil, ancak Mesihin şeriati altında olarak şeriati olmıyanları kazanayım diye, şeriati olmıyanlara şeriati olmıyan gibi davrandım. Zayıfları   kazanayım diye zayıflara zayıf oldum; her suretle bazılarını kurtarayım diye herkese her şey oldum. Ve hepsini incil için yapıyorum, ta ki onda hissedar olayım.”
Pavlus'un kendi Hristiyanlığını yaydığı dönemde hakikî Îsevîler de hakikî İsevîliği yaymaya çalışıyorlardı. Pavlus mektuplarında, onları sahte elçiler olarak yansıtıyor. Onun mektuplarını okuduğunuzda Pavlus'un onlara düşmanlık gösterdiğini görebilirsiniz. Pavlus'un yaydığı Hristiyanlık hakîkatte şirk olduğuna göre, onun sahte elçiler dediği ve aleyhlerinde mücâdele ettiği elçilerin de hakikî muvahhid İsevîliği yaymaya çalıştığı sonucuna ulaşabiliriz.	Romalılar 3:8,  1. Timoteyus 1:3-7; 6:3-5; 6:20-21	1. Timoteyus 1:3-7: “Ben Makedonya'ya giderken sana rica ettiğim gibi, Efes'te kal ve bazı kişilerin farklı öğretiler yaymamalarını, efsanelerle ve sonu gelmeyen soyağaçlarıyla uğraşmamalarını buyur. Bu şeyler, imana dayanan Tanrısal düzene hizmet etmekten çok, tartışmalara neden olur. Bu buyruğun amacı, pak yürekten, temiz vicdandan ve içten imandan doğan sevgiyi uyandırmaktır. Bazı kişiler bunlardan sapmış ve boş konuşmalara dalmışlardır.”  1. Timoteyus 4:1-3’te okuduğunuzda Pavlus’un, ruhbaniyeti iyi niyetle icad eden İsevileri nasıl tasvir ettiğini görebilirsiniz. O şöyle diyor: “Ruh açıkça diyor ki, sonraki zamanlarda bazıları imandan dönecek. Vicdanları âdeta kızgın bir demirle dağlanmış olan yalancıların ikiyüzlülüğü nedeniyle aldatıcı ruhlara ve cinlerin öğretilerine kulak verecekler. Bu yalancılar evlenmeyi yasaklayacak, Tanrı'nın, iman eden ve gerçeği bilenlerin şükranla yemesi için yarattığı yiyeceklerden çekinmek gerektiğini buyuracaklar.”	Soyağaçları konusunda insanları uyarmasının sebebi, soyağaçlarının, Hz. İsa’nın aslında Pavlus’tan dört asır önce yaşadığını ortaya çıkarması olmalı. Herod ve Pavlik Kiliselerin kurucuları bu   soyağaçlarını yok ettiği için, Hz. İsa’nın gerçek soyağacına en yakın soyağacı rivayetleri bugün İslami kaynaklarda yer alıyor. Pavlus, sahte olduklarını savunduğu elçilerin ne mesajlar yaydıklarının ayrıntısına girmiyor. Bunun altındaki saikin, bir gün Pavlus'un düşmanı olan elçilerin yaydığı mesajın Pavlikler tarafından yok edileceğini ve yok etmek istediği mesajları kendi mektuplarıyla gelecek nesillere taşımama niyeti olduğunu tahmin edebiliriz. Başarıya ulaşmış bir saik. Allah-u Teâlâ, Hadid 27’de, ruhbâniyeti icad edenlerin hakikî İsevîler olduğunu ve bunu iyi niyetle yaptıklarını ancak daha sonrakilerin yoldan çıktığını ve ruhbâniyetin kurallarına uymadığını bildirerek, Pavlus’un, ruhbaniyeti icad edenleri şeytan olarak göstermesini zımnen reddediyor.
Garip tavsiyeler	1. Timoteyus 5:23	1. Timoteyus, 5:23:“Artık sadece su içmekten vazgeç; miden ve sık sık baş gösteren   rahatsızlıkların için biraz da şarap iç.”

(Bu notun sonrasını okumak için tıklayınız: Hz. İsa Notları - 14)